بررسی تأثیر توزیع مکانی بارش بر شاخص پتانسیل تولید سیل

وقوع سیلاب ها تهدیدی برای جان انسا نها و دارائ یهای مجاور رودخانه هاست. طراحی عملیات کنترل سیلابنیازمند اطلاع دقیق از شرایط حوضه آبخیز مولد سیلاب بویژه واحدهای کوچکتر در حوضه های وسیع است.شاخص سیل خیزی جهت تعیین کمی سهم هر زیر حوضه در تولید سیلاب پایین دست می تواند مبنای تعیینپتانسیل تولید سیل هر زیر حوضه قرار گیرد. در این پژوهش تأثیر توزی ع مکانی بارش های بحرانی بر شاخصسیل خیزی تجزیه و تحلیل م یگردد، بررسی ها در زیرحوض ههای سد بختیاری با استفاده از مدل هیدرولوژیکنشان می دهد که اثر توزیع مکانی بارندگی در شاخص سیل خیزی چشمگیر است، به ویژه HEC-HMSهنگامی که با وقایع بزرگتر و با زیرحوضه هایی با مساحت بیشتر مواجه هستیم. از طرف دیگر تقدم مشارکت هرزیرحوضه در روندیابی بر دبی اوج خروجی از حوضه و نهایتاً روی شاخص سیل خیزی مؤثر خواهد بود. روندخاصی با توجه به تغییرات مکانی بارش بین شاخص سیل خیزی و شماره منحنی مشاهده نشد. افزایش عمقبارندگی در زیرحوضه هایی که زمان تمرکز کمتری دارند تأثیر بیشتری بر روی شاخص سیل خیزی دارد. درزیر حوضه هایی که زمان تمرکز بیشتر و وسعت زیادتر است، توزیع های مکانی مختلف تأثیر کمی بر شاخصسیل خیزی دارد. همچنین نتایج این تحقیق نشان داد که با صرفنظر کردن از توزیع مکانی، شاخص سیل خیزیبا افزایش مساحت زیرحوضه کاهش م ییابد.